زادروز افسانۀ راک ایران
گل یخ
غم میون دوتا چشمون قشنگت لونه کرده
شب تو موهای سیاهت خونه کرده
دوتا چشمون سیاهت مثه شبهای منه
سیاهیهای دو چشمت مثه غمهای منه
وقتی بغض از مژه هام پایین میاد، بارون میشه
سیل غم آبادیمو ویرونه کرده
وقتی با من میمونی تنهاییمو باد میبره
دوتا چشمام بارونِ شبونه کرده
بهار از دستای من پر زده و رفت
گل یخ توی دلم جوونه کرده
تو اتاقم دارم از تنهایی آتیش میگیرم
عشق شکوفه توی این زمونه کرده
چی بخونم جوونیم رفت و صدام رفته دیگه
گل یخ توی دلم جوونه کرده
پاییز
تو رگ خشک درختا درد پاییز می گیره
بارون نم نمک آروم روی جالیز می گیره
دیگه سبزی نمیمونه همه جا برگای زرده
دیگه برگا نمیرقصن رقص پاییز پر درده
گرمی دستای من کم شده دستاتو بده
دستای سرد منو گرم بکن باد پاییز سرده
آفتاب تنبل پاییز دیگه قلبش سرده
هوار هوار
هوار هوار، یا هوار
یارُم میایَه
هوار هوار، یا هوار
دلدارُم میایَه
این دل عزیزُم ز دوریت بی زارَه
دل حسرت کشُم دیگه طاقت ندارَه
هوار هوار، یا هوار
عزیز جونُم
هوار هوار، یا هوار
دل خونِ خونه
کاشکی بیایَه، سی مو بهار بیارَه
هر دو قدومش روی چشام بذارَه
صد در صد!هرچه قدر هم که زبان موسیقی ایشونو تو ایران ببرن بازم ایشون و اهنگاشون تو مغز طرفدارا باقی می مونه!باقی میمونه!